بعد از جنگ ۱۲ روزه، شرایط اقتصادی ایران یه جور دیگه شده. بازارها پر از تغییر و تحول هستن و هر کی می‌خواد بمونه باید روش کارش رو عوض کنه.
۱. وضعیت کلی اقتصاد
ریسک‌های منطقه‌ای بالاتر رفته و همه دنبال سرمایه‌گذاری‌هایی هستن که سریع جواب بده.
دسترسی به نقدینگی سخت‌تر شده، پس کسی که دنبال وام بانکی باشه، احتمالاً زیاد منتظر می‌مونه. شراکت و معامله نقدی داره پررنگ‌تر میشه.
تقاضا برای کالاهای اساسی مثل مواد غذایی، دارو و مصالح ساختمونی همچنان بالاست.
۲. رفتار فعالین اقتصادی
کسایی که سرمایه‌شون رو تو زمین و ملک و دارایی‌های غیرمولد خوابوندن، الان به مشکل می‌خورن. در عوض اونایی که سبک‌تر کار می‌کنن (اجاره به‌جای خرید) دست بالا رو دارن.
محل کار مثل قبل اهمیت نداره؛ همه‌چی رفته سمت بازاریابی آنلاین، شبکه‌های اجتماعی و ارتباط مستقیم با مشتری.
رقابت آینده سر موقعیت مغازه نیست، سر اینه که کی می‌تونه از هرجای ایران مشتری جذب کنه.
۳. آینده بازار
اقتصاد سبک و کم‌هزینه بیشتر جا می‌افته؛ هر کی بتونه خرجای اضافی رو کم کنه، جلو میفته.
کسب‌وکارای کوچیک و متوسط قدرت بیشتری می‌گیرن چون انعطاف دارن و سریع خودشون رو با شرایط وفق می‌دن.
بیزینس‌هایی که فقط با اجاره‌داری و کارای غیرمولد مثل بانک‌بازی جلو می‌رفتن، کم‌کم ضعیف می‌شن. پول‌ها می‌ره سمت کار و تجارت واقعی.
الان دیگه موفقیت دست کساییه که بتونن با کمترین هزینه و بیشترین ابتکار کار کنن. مکان و دارایی‌های گرون دیگه تعیین‌کننده نیست؛ خلاقیت، بازاریابی و انعطافه که برنده رو مشخص می‌کنه.
